I Bej rengi bir duvarın üstüne ince çekilmiş mavi bir şerit ve pembemsi bir zemin. Bir kadın vardır duvarda, kimsenin çıtı çıkmazken bile sessiz olun diye bakar gözlerimizin içine. İnce ve uzun koridorlar her zaman diğer ince ve uzun bir koridora bağlanır. Koridor boyunca karşılıklı sandalyeler ve bu sandalyeler üzerinde çaresizce bekleyen insanlar vardır. Koridorlar
Geceler bize neyi hatırlatır, yalanın varlığını mı yoksa gerçeğin yokluğunu mu? Geceyi farklı kılan ışığın yokluğudur. Aslında geceler de ışığa sahiptir ama belli etmek istemezler. Işık varlığında gölgelerimiz bile yanıltır bizi. Işıkla dikleşirsen gölgen bile olmaz mesela, bu yüzden yalandan gülücükler atarız ışıklara. O zaman en net karanlıkta görmez miyiz kendimizi? Geceyi farklı kılan sessizliğidir.
Nereden başlamalıyım bilemiyorum, baskılar baskılar. Gerçekten çok basit gelebilir ama kimi insanların hayatlarında çok önemli yer edinmiştir. Kimisi korkusundan ömür boyu haksızlığa hayır diyemiyordur, kimisi sevmediği mesleği için sabahın köründe yollara düşüyordur. Her insan baskı görmüştür. Kimisi ailesinden, kimisi öğretmeninden, kimisi arkadaşlarından. Herkesin baskılara karşı tepkisi de farklıdır. Kimisi baskı yüzünden yalan söylemek zorunda kalır,
